Wilcza Rodzina

Deriva Ma'For

Poprawiła torbę na ramieniu przemierzając korytarz. Po krótkim spacerze dotarła pod drzwi z małą tabliczką, na której widniało krótko, zwięźle i na temat 'Vergil'. Zapukała do drzwi stanowczo.

"Skaranie boskie z nim... najpierw źle się czuł po ognisku i nie chciał w ogóle pomocy, uparciuch. A teraz siedzi schowany tyle dni... sam w Jaskini. Coś się stanie i kogo zawoła? Kurz..?" takie oto myśli kołatały się jej w głowie uparcie gdy czekała pod drzwiami na otwarcie lub choćby na reakcję po ich drugiej stronie.

-Ja Ci dam... teorie... - mruknęła znów pukając w drewno.

Illiva

Illiva wyszła właśnie z łaźni, gdzie przez ostatnią godzinę z lubością zmywała z siebie kurz fellmerskich dróg. Otulona zwiewnym czarnym szlafroczkiem w nietoperze, przeczesała jeszcze palcami włosy, szukając wśród długich pasm zbłąkanych źdźbeł trawy. Sennym krokiem skierowała się do dzielonej z Caridanem komnaty. Zdążyła już położyć dłoń na klamce, gdy usłyszała odległe echo kroków.
- Jakiś obudzony Wilczek..! - jej twarz rozjaśnił uśmiech tęsknoty. Na palcach przemknęła korytarzem, zatrzymując się dopiero na widok Derivy mamroczącej coś pod komnatą Vergila. Cichutko, z psotnym uśmieszkiem zakradła się od tyłu i objęła Elfkę (z niemałym trudem, ze względu na swój pokaźny brzuch).
-Deri!- zawołała rozpromieniona.

Deriva Ma'For

Zupełnie zajęta pukaniem i nasłuchiwaniem jakiejkolwiek reakcji z pokoju mrocznego nie usłyszała skradającej się za nią Illivy. Więc zupełnie nieprzygotowana na jej witający atak drgnęła niemalże odrywając stopy od ziemi. Całe szczęście, że elfka krzyknęła jej imię, bo już miała sięgać po kij i robić z niego użytek.
-Illiv! -odwróciła się z szerokim uśmiechem do niej i wyściskała ją na tyle, na ile pozwalał jej stan. -W końcu na Ciebie trafiam... ja to mam zawsze pecha i śpię kiedy się zjawiasz.
Zmierzyła ją wzrokiem od stóp po czubek głowy sprawdzając czy wszystko ma na swoim miejscu i ma się dobrze.
-Co u Ciebie ostatnio? - przekrzywiła nieco głowę w bok, pukając jedną ręką uparcie w drzwi, a drugą trzymając Illivę za ramię.

Deriva Ma'For

Illiva poszła, a ona nadal stała jak to cielę pod drzwiami i dobijała się do komnaty Vergila. Tego za wiele. Albo go nie ma, albo coś się stało.
-Wchodzę czy jesteś w samych gaciach czy nie! -zawołała do drzwi.
Już miała wprowadzić groźbę w życie, gdy spostrzegła dym unoszący się jej nad głową. Pobiegła natychmiast w stronę źródła dymu. Coś się paliło!